سوند نازال اکسیژن

سوند نازال اکسیژن در سایزهای 1.5 متری تا  ۱۵ متری جهت استفاده با دستگاه های اکسیژن ساز یا کپسول اکسیژن مورد استفاده قرار می گیرد. سوند نازال برای رساندن اکسیژن اضافه و یا افزایش جریان هوا به یک بیمار و یا شخصی که نیاز به کمک تنفس دارد، استفاده می گردد.

این لوله بسیار سبک وزن می باشد که یک سر آن به دو شاخه تقسیم می شود که در سوراخ های بینی قرار می‌گیرد و از آن مخلوطی از جریان هوا و اکسیژن منتقل می شود.

در انتهای دیگر سوند نازال به یک اکسیژن مانند ژنراتور اکسیژن قابل حمل و یا متصل به دیوار در یک بیمارستان وصل می گردد. کانولا به طور کلی از طریق قلاب لوله اطراف گوش بیمار یا توسط گره لاستیکی متصل می گردد.

کانولا بینی بزرگسال ۱,۵ لیتری در دقیقه اکسیژن را منتقل می کند.

کانولا با شاخک کوچکتر برای نوزاد در نظر گرفته می شودکه ۱ لیتر در دقیقه را می‌تواند منتقل نماید.

سوند نازال، نرخ جریان اکسیژن را تا ۶۰ لیتر در دقیقه می تواند منتقل نماید.

سوند نازال (nasal-cannula) توسط ویلفرد جونز در سال ۱۳۴۹ اختراع شد.

ویژگی های سوند نازال اکسیژن ساز

• سبک، نرم، انعطاف پذیر
• اکسیژن رسانی بین ۱ الی ۶ لیتر در دقیقه
• فاقد قابلیت کنترل بر روی میزان غلظت اکسیژن ورودی ( بستگی به تعداد تنفس و حجم ریوی فرد دارد )
• نیاز به باز بودن راه های هوایی بیمار
• اندازه مناسب شاخک ها و درنتیجه عدم آزار بیمار و کاهش احتمال چرخیدن و کیپ شدن در اثر تماس با جداره بینی
• نامناسب جهت استفاده بلند مدت ( به‌علت تاثیرات مخرب بر روی مخاط دهان و بینی )

نحوه استفاده  nasal-cannula

یک سر لوله را به اکسیژن وصل کنید و قسمت شاخه ها را در بینی قرار دهید و مابقی لوله را در پشت گوش قرار دهید.